ONS VERHAAL

Marc Caremans

Ik droom al zolang ik me kan herinneren van een eigen restaurant.

Die droom ging in 1990 in vervulling in het centrum van Antwerpen, een pandje tegen de kathedraal aangebouwd. Daar startte ik met mijn toenmalige echtgenote restaurant Kokanje. In 1992 besloten we het verhaal te vervolgen in een pand met meer mogelijkheden vlakbij de eerste locatie, op Torfbrug in Antwerpen. Kort daarna kwam er echter een einde aan ons privéverhaal.

Twee jaar later leek het de beste beslissing restaurant Kokanje te sluiten om een duidelijk financieel punt te kunnen zetten achter mijn levensproject én mijn huwelijk. De stopzetting draaide echter onverwacht uit op een boekhoudkundig faillissement.

Op privévlak ging het me wel opnieuw voor de wind, ik leerde Véronique kennen en nu 23 jaar later hebben we een gelukkig huwelijk en gezinsleven met onze 3 kinderen, Nathan, Samuel en Helena.

Financieel hebben we nu alles terug op een rijtje en na die moeilijke jaren, voel ik nu opnieuw de goesting, passie en moed om mijn eigen verhaal toch verder te vertellen en die droom opnieuw waar te maken.

VÉRONIQUE HENDRICKX:

Ik leerde Marc kennen via mijn broer Philippe, die bij hem in Kokanje als maître kwam werken.

De sluiting van Marcs levensproject en de zware financiële kater hebben heel zwaar gewogen, maar hebben ons huwelijk ook een zeer sterk fundament gegeven.

Het is voor mij altijd duidelijk geweest dat werken in de hulpverlening en daarna ook het onderwijs mijn echte passies zijn. Tegelijk heb ik van bij de start van onze relatie steeds ontzettend genoten van samenwerken met Marc en van hem te ondersteunen in zijn passie en dromen.

Ik ben erg gelukkig dat we nu, 21 jaar na de sluiting van Kokanje, eindelijk toch de mogelijkheden én de moed hebben gevonden om opnieuw de kans te wagen. Terwijl ik blijf genieten van mezelf op professioneel vlak te ontwikkelen in de Karel de Grote Hogeschool, wil ik Marc op alle mogelijke manieren ondersteunen bij de realisatie van Simple Parfait. Ik neem de vooral de administratieve aspecten voor mijn rekening.

Mijn broer Philippe, die in 2004 is overleden, zou ongelooflijk trots zijn dat het ons toch nog is gelukt om na al die jaren Marcs droom voort te zetten, waar ook hij 2 jaar lang mee aan gebouwd heeft.

MIJN KEUKENVERHAAL

Na de sluiting van mijn eigen restaurant Kokanje heb ik als chef in meerdere klasserestaurants mijn culinaire repertoire kunnen uitbreiden en verfijnen. Hierdoor bouwde ik steeds mee een trouw en enthousiast klantenbestand op.

De laatste 18 jaar was dit in zaken in Schoten en ’s Gravenwezel, namelijk restaurant De Linde in Schoten, restaurant Eat-Things in ’s Gravenwezel en tot juni 2015 werkte ik als chef in traiteur Fredinni te Schilde.

HET PAND

Ons pand aan de Villerslei 109 in Schoten heeft een boeiende geschiedenis.
Gebouwd in 1956, was het vele jaren een gekende beenhouwerij. De laatste 30 jaar deed het winkelgedeelte dienst als bloemenwinkel, De Binderij, ook gekend en geroemd in de omgeving. Hierbij werd het originele interieur grotendeels behouden.
Ook wij wensen het originele karakter van het huis zoveel mogelijk te respecteren, terwijl we de eerste verdieping en de zolder ondertussen ook als woning voor ons gezin hebben ingericht. De toegang tot de zaak hebben we zoveel mogelijk in de originele staat behouden en ook in het zaalgedeelte hebben we de originele tegels van de beenhouwerij bewaard.

VILLERSLEI 109    TE SCHOTEN

Er zijn rechts voor het huis 5 parkeerplaatsen en recht over de deur is er nog een publieke parking aan de kerk Heilige Familie met meerdere parkeerplaatsen.
Aan de linkerzijde van ons huis, staat tegen de straat aan, een beschermd historisch monument, een grenspaal die in de 13e eeuw de grens aangaf tussen de twee heerlijkheden in Schoten. Zo dragen we zorg voor een stukje Schotense geschiedenis!